یاداشت؛ ناگلزمن تیم خود را حول محور کروس شکل داد؛ استاد پاس، ضد پرس و حالا دویدن!

پاس‌های بهتر، تصاحب توپ بیشتر، ساختار واضح، نمایش‌های تیم ملی مقابل فرانسه و هلند با نگاه به زمان باقی مانده تا مسابقات قهرمانی اروپا دلگرم‌کننده بود. در مرکز تیم ملی آلمان همانجور که داده ها نشان می دهد جولین ناگلزمن سیستم تیم خود را پیرامون تونی کروس توسعه داده است. 

حالا او هم در حال دویدن است. در دقیقه 23 بازی دوستانه تیم ملی آلمان مقابل هلند (2-1)، پاس اشتباه آنتونیو رودیگر به ایلکای گوندوگان در میانه میدان سبب شد کاپیتان توپ را تحت فشار از دست داد، "هلند" می توانست یک ضدحمله امیدوارکننده را علیه تیم پیشرفته ناگلزمن انجام دهد، اما بعد از آن کروس آمد. حتی قبل از اینکه توپ به گوندوگان برسد، این بازیکن 34 ساله به سرعت برای ضدپرس به میدان رفت. از خطر جلوگیری شددر عوض یک گزینه حمله از خود کروس آغاز شد.

یک عمل کامل از پیش بینی از نظر ذهنی و جسمی. بیانی از بازگشت قوی بازیکن متولدگریفسوالد، که یواخیم لو، مربی سابق ملی‌اش اخیراً گفته بود که می‌تواند "موقعیت‌ها را درک کند و بازی‌ها را مثل هیچ کس دیگری تحلیل کند". اما این صحنه ای هم بود که نشان دهنده پیشرفت چشمگیر تیم ملی در بازی با فرانسه (2-0) و هلند بود. و این برای اولین بار روشن کرد که چگونه این تیم می تواند یک جام ملتهای اروپا موفق داشته باشد.

 یک چیز پس از دو رویارویی مشخص است، همه چیز حول محور کروس می چرخد. با وجود 34 سال سن، با وجود اینکه نزدیک به سه سال از تیم ملی دور بود او به عنوان یک هافبک دفاعی بازیکن رابط و رهبر ارکستر و سازمان دهندهنده مانشافت در برابر فرانسه و هلنداز نظر دفاعی و تهاجمی بود.

 به نظر می رسد که ناگلزمن در مسیر ایجاد یک خط هافبک قرار دارد: با رابرت آندریچ به عنوان هافبک دفاعی راست، در کنار مدافعان میانی رودیگر و جاناتان تاه، و همچنین با سه گانه تهاجمی گوندوگان، فلوریان. ویرتس و جمال موسیالا،  و همچنین ماکسی میتلشتادت به عنوان مدافع چپ، نقاط اصلی مرجع پاسهای کروس بودند. این بازیکن حرفه‌ای رئال بیشتر از نیمه‌فضاها در میانه میدان عمل می‌کرد یا در پست دفاع چپ در کنار رودیگر و تاه قرار می‌گرفت، در حالی که میتلشتات در جناح جلو می‌رفت. 

آنچه قابل توجه است، افزایش قابل توجه پاس های تیم پس از بازگشت کروس است. در حالی که این تیم در بازی های قبلی به طور میانگین 576 پاس داده بود، طبق داده های GSN این تعداد در برابر فرانسه 686 و در مقابل هلند حتی 720 پاس بود. تعداد پاس های تهاجمی و پاس های به یک سوم پایانی نیز افزایش چشمگیری داشت.

به نظر می رسد ناگلزمن می خواهد دو چیز را اجرا کند؛ او می خواهد طول پاس را کاهش دهد تا امنیت را به بازی وارد کند و در عین حال سرعت پاس را افزایش دهد تا به سرعت بازی بالاتری دست یابد. این در هر دو بازی از نظر سرعت بسیار خوب عمل کرد، یعنی تعداد پاس در دقیقه مالکیت توپ: در حالی که در بازی های قبلی کمتر از 19 بود، در برابر فرانسه 20.80 و در برابر هلند 20.60 بود.

در اطراف کروس که حدود 95 درصد پاس های خود را در هر دو بازی به مقصد رساند، تیم ملی به بازیکنانی متکی است که در پاس دادن و بازی کردن قوی هستند: موسیالا، ویرتس، گوندوگان و کای هاورتز که به عنوان مهاجم دعوت می شود. و رودیگر، تاه و آندریچ (به عنوان جایگزین پاسکال گروس)، به همراه کروس ساختار بازی را از دفاع طراحی می کنند. وجه مشترک همه آنها این است که می توانند با پاس های خود سرعت بازی را افزایش دهند. "Ball Speed ​​Transmission" (BST) که در آن تعداد پاس های دریافتی بر تعداد اقدامات تقسیم می شود، یک شاخص خوبی برای این موضوع هر چه به "1" نزدیکتر باشد، بازیکن سریعتر بازی را انجام می دهد. فرقی نمی کند کروس، آندریچ یا کروس -همه آنها در هر دو مسابقه به مقادیر بسیار بالایی در حدود 0.75 دست یافتند. جلوتر از آنها تنها توسط رودیگر و تاه مدافعان میانی بودند که آمار  0.84را برجا گذاشتند.

اما مهره اصلی سیستم ناگلزمن با تجربه و هوش فوتبالی اش، کروس است. او تصمیم می گیرد که چه زمانی سرعت را افزایش دهد و چه زمانی آن را کاهش دهد. او گاهی اوقات از حرکات برای هدایت هم تیمی ها به فضاها استفاده می کرد تا با تشکیل مثلث، همیشه گزینه های متعددی برای پاس دادن به بازیکنی که توپ را در اختیار دارد ارائه دهد. یا در رفتار تدافعی، چه زمانی باید ضد پرس شود.

هم در مقابل فرانسه و هم مقابل هلند، تیم آلمان موفق شد توپ های بیشتری را مهار کند، قبلاً میانگین 38 توپ وجود داشت، در برابر فرانسوی ها 50 و در برابر هلندی ها حداقل 40 توپ بود. مهمتر از همه، تیم ملی توپ های بیشتری را در این بازی به دست آورد. در نیمه حریف 16 مقابل فرانسه، 25 مقابل هلند. برای مقایسه در بازی های قبلی میانگین کمتر از 11 بازی وجود داشت.به نظر می رسد که ناگلزمن با افزایش تمایل تیمش به مبارزه، تعادل خوبی بین کارگران سخت کوش و استادان با مهارت پیدا کرده است. اشکال تیم این است که (هنوز) به اندازه کافی از ربودن توپ استفاده نکرد. یا همانطور که سرمربی تیم ملی بعد از بازی هلند گفت:

 با توپ اگر کمی متعادل تر بودیم و موقعیت ها کمی مشخص تر می شد، موقعیت های بسیار بیشتری ایجاد می کردیم.

در مدار کروس بودن شاید همچنین نقطه شروعی برای ادغام کاپیتان گوندوگان، که گاهی اوقات در شبکه تهاجمی کمی گم شده بود باشد. اما با نگاه به مسابقات قهرمانی اروپا، از قبل مشخص است که این امر به وضوح شکل گرفته است.  طبق داده‌ها، بهترین ترکیب در حال حاضر در اطراف او 4-2-3-1 خواهد بود: نویر - رائوم، رودیگر، تاه، کیمیچ - گروس، کروس - ویرتس، گوندوگان، موسیالا، هاورتز.